Φερέοικος...
Πες μου, σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Τις μέρες μου, τις μέρες μου, Σάββατα και Δευτέρες μου.
Πες μου σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Το δρόμο μου, το δρόμο μου, το φεύγω και το φόβο μου.
Πες μου σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Τους κήπους μου, τους κήπους μου, τις πέτρες και τους ήλιους μου.
Πες μου σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Το σπίτι μου, το σπίτι μου, τ’ αντίσκηνο της θλίψης μου.
Τις μέρες μου, τις μέρες μου, Σάββατα και Δευτέρες μου.
Πες μου σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Το δρόμο μου, το δρόμο μου, το φεύγω και το φόβο μου.
Πες μου σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Τους κήπους μου, τους κήπους μου, τις πέτρες και τους ήλιους μου.
Πες μου σαλιγκαράκι, τι κουβαλάς στην πλάτη;
Το σπίτι μου, το σπίτι μου, τ’ αντίσκηνο της θλίψης μου.
2 σχόλια:
Ενθουσιάστηκα με τούτο το μπλογκ!
Περιβόλι τον Ιούλιο!
Τόσος χυμός!
Νάσαι καλά, παράλληλε:)
Δημοσίευση σχολίου