Δευτέρα 19 Μαρτίου 2007

Παραμυθάκι...

Κι ήρθε ο Μαυροφτέρουγος και μάζεψε τα όνειρα των παιδιών και τα ‘κλεισε σε σεντούκι εφτασφράγιστο και σκόρπισε τα κλειδιά στους πέντε ανέμους. Και κλαίγανε τα παιδιά, μαύρο δάκρυ. Και τα συνάξανε οι σοφοί και τους είπαν. Ψάξτε να βρείτε τα κλειδιά, τούτη να ‘ναι η μόνη σας φροντίδα, τούτη είναι η μόνη σας ελπίδα. Κι άρχισαν τα παιδιά του κόσμου να ψάχνουν τα κλειδιά. Ψάξαν εδώ, ψάξαν εκεί, τον κόσμο όλο γύρισαν. Κι όταν τα μάζεψαν, άνοιξαν το σεντούκι και βρήκαν τα όνειρά τους και τα φόρεσαν. Μα τους στένευαν. Είχαν μεγαλώσει πια. Και χρόνο να ράψουν καινούρια στα μέτρα τους, δεν είχαν…


7 σχόλια:

kyriaz είπε...

Παραμύθάκι για...μεγάλους!
Τώρα που κι η Σταχτοπούτα πάσχει από πλατυποδία,άντε να βρεις γοβάκι να της το ταιριάξεις...

Αυτός ο Μαυροφτέρουγος...

Καλό βράδυ,τίποτά μου...

Τίποτα είπε...

Καλό βράδυ, kyriaz...

Xνούδι είπε...

γίνεσαι λίγο "μικρός" σε αυτή την περίπτωση. Ετσι, λίγο. Μόνο για να χωράει έστω και το μανίκι να φοράς.

Καλημέρα Τίποτα

Αναμοχλευτης είπε...

Μακάρι να μη μεγάλωναν ποτέ...

Έτσι τα κλειδιά θα τάχαν πάντοτε, γιατί ξέρεις, τα κλειδιά είναι πάντα στα χέρια των παιδιών, ακόμα κι αν δεν το ξέρουν ούτε τα ίδια. Και μεταξύ μας: Κανένας μαυροφτέρουγος δεν μπορεί να τους τα πάρη, γιατί τα παιδιά δεν πλησιάζονται από τέτοιους... ("Παίδων γαρ η βασιλείη")

Και μια ιστορία, που μπορεί να είναι χιλιοειπωμένη, αλλά πάντα πρέπει να τη θυμόμαστε, μεγάλο το δίδαγμά της βλέπεις.

Από βασιλική γενιά ήτανε ο φιλόσοφος -Ηράκλειτος στ' όνομα και ξακουστός- που αηδιασμένος αποποιήθηκε τη διαδοχή στο θρόνο κι αποχώρησε πηγαίνοντας να μείνη μακριά από τους συμπατριώτες του τους Εφέσιους. Έλα όμως που εκείνοι δεν μπορούσανε να κάνουνε χωρίς αυτόν και κάποτε πήγανε να τον συμβουλευτούν να τους πη τι να κάνουνε με τις υποθέσεις της Πόλης τους.

Κι είπε ο "σκοτεινός":
"Αυτό που πρέπει να κάνουν οι Εφέσιοι είναι να πάνε να κρεμαστούνε όλοι και ν' αφήσουνε τη διακυβέρνηση της πόλης στα άνηβα παιδά".


Δεν σε πειράζει που στο 'πα με δικά μου λόγια, έτσι;

Фе́ммe скатале είπε...

Παραμυθάκι;; που είναι το μια φορά κι έναν καιρό;

Τίποτα είπε...

Χνούδι, Αρκάδων αναμοχλευτή, Μαρία που δε σε λένε Μαρία,

"Κι α' σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα..."

είπε.

Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.

quartier libre είπε...

ποιός το "είπε";