Μια φορά κι έναν καιρό έριξα κι εγώ ψίχουλα πίσω μου... Και ήξερα πως δε θα βρω το δρόμο του γυρισμού. Επίτηδες το'κανα... Για να χορτάσουν τα πουλιά Για να χορτάσω κι εγώ...
κάποτε, η αγάπη μου, μου πε: "σιγά, μη ρίξεις πίσω σου ψίχουλα, και σ' ακολουθήσω σαν κοντορεβυθούλης"... σκληροί, ρε τίποτα που ναι οι άνθρωποι... και άδικοι, γμτ.
8 σχόλια:
Μια φορά κι έναν καιρό έριξα κι εγώ ψίχουλα πίσω μου...
Και ήξερα πως δε θα βρω το δρόμο του γυρισμού.
Επίτηδες το'κανα...
Για να χορτάσουν τα πουλιά
Για να χορτάσω κι εγώ...
Ακολούθησα κάποια σκόρπια " ψίχουλα" και έφτασα ως εδώ
Μου άρεσε η δουλειά σου.
Καλησπέρα
Πετραδάκια. Χρόνια τώρα...
Καλημέρα και καλό ΣΚ.
Βλέπεις ότι τα δικά σου ψιχουλάκια όλοι τα βρίσκουμε. Ποτέ δεν θα είσαι μόνος...
Πάντα στο τίποτα πηγαίνω...
πάλι κοντά σου θα'μαι...
αέρα θέλω...
πάω να βρω αέρα...
κι αν βρω ανάσα θα γυρίσω
αλλιώς θα γίνω φίλη με την ασφυξία.
Σε βρήκα τυχαία, μ' αρέσεις...
κάποτε, η αγάπη μου, μου πε:
"σιγά, μη ρίξεις πίσω σου ψίχουλα, και σ' ακολουθήσω σαν κοντορεβυθούλης"...
σκληροί, ρε τίποτα που ναι οι άνθρωποι... και άδικοι, γμτ.
Δημοσίευση σχολίου