Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Ό,τι κι αν πεις



Κάποιος τον έσπρωξε μπροστά, μόνο το χέρι του θυμάται, κι ύστερα φως που του ‘καψε τα μάτια και στο βάθος ένα σεντόνι μαύρο, το 'νιωθε να κινείται, και φωνές, πολλές φωνές που δεν ξεχώριζε τι λέγαν, αλλά ήταν σίγουρος πως, ναι ήταν σίγουρος, με θαυμασμό μιλούσαν και το όνομά του το δοξάζαν κι ύστερα, κάπως λιγότερο πονούσανε τα μάτια και πρόσωπο απέκτησε το μαύρο το σεντόνι, πρόσωπο, πρόσωπα, πολλά πρόσωπα, πάρα πολλά πρόσωπα και μάτια, μάτια, δεκάδες μάτια τον κοιτούσαν και γελούσαν και περίμεναν, τι, ήθελε να φωνάξει, τι, τι άλλο θέλετε από μένα, τι περιμένετε από μένα, τι άλλο θέλετε από μένα, καλά περάσαμε ως τώρα, μη με παιδεύετε, αφήστε με, αφήστε με εκεί πίσω, εκεί αφήστε με, εκεί είναι η θέση μου, εκεί, δεν τη μελέτησα ετούτη την υπόκλιση, ούτε γραμμένη στο σενάριο είναι, λείπει κι ο σκηνοθέτης είμαι μόνος, δεν το βλέπετε; Ήθελε να φωνάξει. Μα δε φώναξε. Έστεκε εκεί, ώρα πολλή, χωρίς φωνή. Κι ύστερα άδειασε ο τόπος. Άδειασε. Και βρήκε τη φωνή του κι ούρλιαξε: Και τώρα τι; Και τώρα τι; Και τώρα τι; Και τώρα να δω τις τσίχλες πώς θα ξεκολλήσω απ’ τα καθίσματα. Βρωμιάρηδες, ό,τι κι αν πεις, ακούστηκε απ’ το βάθος η Μαρία που εκτελούσε και χρέη ταξιθέτριας.

Πίνακας: Κωνσταντίνος Ξενάκης, ακρυλικό σε μουσαμά.

8 σχόλια:

Фе́ммe скатале είπε...

Μαρίες του κόσμου...
Σε πεθύμησα κι ήρθα να πω γεια

quartier libre είπε...

οι τσίχλες στα καθίσματα...
και τακούνια ψηλά...
τόσες συμπτώσεις;
τόσες, να πάρει ο διάβολος;
δεν ήμουν ποτέ οπαδός των συμπτώσεων. πώς θε μου, να γίνω τώρα;

o kairos είπε...

Πρεπει να εισαι ετοιμος απο καιρο για τη στιγμη.

roidis είπε...

λυπάμαι και πάλι που άργησα να ξανά'ρθω εδώ στα τόσο γεμάτα σου κείμενα.

αποζημιώθηκα και πάλι.

Ανώνυμος είπε...

"Τούτη η πόλη μοιάζει με θέατρο, μόνο λείπεις εσύ, και κάθε νύχτα βραδιάζει κανονικά, την ίδια πάντα ώρα" -Κωστούλα Μητροπούλου. Τα θέτρα είναι μαγικοί χώροι, αλλά οι ηθοποιοί δεν είναι μαγικά πλάσματα. Είναι άνθρωποι. Σαν όλους...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μου άρεσε το post αν και με ξάφνιασε λίγο με τη γραφή και την τροπή του.

Aντώνης είπε...

Υπόκλιση στα μάυρα...

Τίποτα είπε...

Χαιρετώ σας, φίλοι :)