Δευτέρα 23 Απριλίου 2007

Της γιορτής



Μη με μαλώσεις που πάτησα τους κήπους σου, δες, δώρα σου κρατώ φρεσκοκομμένα. Ένα κομμάτι ζιπουνάκι βρεφικό και μια σταγόνα γάλα, και μία άναρθρη κραυγή η πρώτη σου, θυμάσαι, και δυο γκαζές τις τύλιξα με μια σταγόνα αίμα, τότε που σκόνταψες σαν έπαιζες τον κλέφτη, πάντα μ’ εκείνους ήσουνα θυμάσαι, και μια σελίδα χειμωνιάτικη, μυρίζει ο βοριάς που τ’ αρνάκια παγώνει, μη φοβάσαι, την άλλη του Γιώργου, του Θαλάσση ντε, την έκρυψα να μην τη δει η μαμά σου και σε μαλώσει και κείνο το ρόδινο στο βάθος είναι της Άννας η ντροπή όταν την πρωτοφίλησες τότε που παίζατε κρυφτό, και ένα φα κι ένα ντο της όμορφης πόλης που λατρεύεις κι ας μην την έκανες ποτέ δικιά σου πριν πέσει η νύχτα, και μέλι ώριμου πεπονιού για τα καλοκαίρια σου με μια ιδέα παγωμένης μπύρας κι ένα κομμάτι θάλασσα μ’ αγκάθια από πουρνάρι, ένα κλωνί βασιλικού κι ένα σκοινί καμπάνας, κι ένα κουμπί πουκάμισου, κείνου του άσπρου της γιορτής, μυρίζει φρέσκο σίδερο, δεν το ‘κοψα όλο το πουκάμισο, πάλι απρόσεχτος ήσουν στην ανάσταση κι έσταξε το κερί κι άλλα κι άλλα κι άλλα, στροφές από ζεϊμπέκικα και γροθιές σφιγμένες μία η ντουντούκα τέσσερις εμείς, μιας ζωής χρώματα και μουσικές κι αγγίγματα και μυρωδιές και γεύσεις, πρωί-πρωί σεργιάνισα και τα ‘κοψα και ήρθα στο κατώφλι. Μα συ δεν άνοιξες. Κρίμα. Κρίμα, λέω, που δε γιορτάζεις σήμερα

12 σχόλια:

quartier libre είπε...

Μικροί θεατρικοί μονόλογοι. Ιδιαίτερη η βαρύτητα σχεδόν της κάθε λέξης!
Προτείνω να συγγράψεις συστηματικά, αν δεν το έχεις κάνει ήδη.
Μ' αρέσουν πολύ τ' αγριολούλουδα. Όμως, γιατί συννεφιασμένος ο ουρανός;

quartier libre είπε...

Ποιήματα γράφεις, σε πεζό λόγο.

vel... είπε...

Έχεις εκπληκτικό ρυθμό, δε γίνεται να διαβαστεί αλλιώς...

Ναταλία είπε...

Μου άρεσε πάρα πολύ.....
Μην σταματάς...

kyriaz είπε...

Αυτό,αγαπητό μου Τίποτα,δεν είναι σφεντόνα-είναι...μπαζούκας!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ένας εορτάζων με αριστερό άλλοθι στη φρασεολογία του γιόρταζε εχθές. Πολύ ωραίο κείμενο.

Helix Nebulae είπε...

Βάστα γερά τίποτα. Τίποτα δεν πρέπει να σε καταβάλλει...

Socrates Xenos είπε...

"Γιατί να σου ανοίξω τώρα εγώ λόγια
Τι δουλειά έχω
Έψαξα τα τσιγάρα μου και στράφηκα στο παράθυρο
Και τι δεν κάπνισα κι ιδίως αυτά που ήθελα
Κι ο τοίχος απέναντι
αμετακίνητος χορεύοντας..."

Socrates Xenos είπε...

Αν σταματήσεις να γράφεις
μη λυπηθείς
Άστο αυτό σε μας...

Aντώνης είπε...

Άρχισες την αποκομιδή του Μάη;

Xνούδι είπε...

Θα το πάρω αυτό το μπουκέτο, μα ορκίζομαι να το προσέχω σαν ιερό που είναι...


(... και χτύπαγα τα μάρμαρα, μα δεν άνοιγε κανένας. Και να μιλάω άρχισα χωρίς κανένας να με διακόπτει)

Τίποτα είπε...

Πόσο σας ευχαριστώ, όλους σας!