Παρασκευή 6 Απριλίου 2007

Τετέλεσται



Όπου να ‘ναι έβγαινε, το τρίτο κουδούνι δεν το είχε ακούσει, ποτέ δεν το άκουγε, αλλά ένιωθε πως ήταν η ώρα, το κοινό αδημονούσε, τον έπνιγαν οι ανάσες τους, τετέλεσται, ούρλιαξε, τετέλεσται, τίποτα δεν ακούστηκε, χρόνια τώρα δεν ακουγόταν τίποτα, έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη, ίσιωσε το στεφάνι, ανάσανε μια δυο τρεις, άνοιξε την πόρτα του μπάνιου κι έριξε για άλλη μια φορά την πρώτη ατάκα του έργου: καλημέρα.

7 σχόλια:

Λίτσα είπε...

Διάβασα ως ενότητα τα κείμενά σου αυτής της εβδομάδας - και χάρηκα που το έκανα. Μου αρέσει αυτός ο τρόπος σου.

tyharpastos είπε...

Καλή Ανάσταση

Aντώνης είπε...

Το τετέλεσται είναι τελικά η προϋπόθεση για ό,τι ποθείς ν' αναστηθεί... Κάτι σαν το σουσάμι άνοιξε, αλλά με πολύ περισσότερο χώμα. Αναστημένες όλες τις επιθυμίες σου να δεις.

Τίποτα είπε...

Λίτσα, Τυχάρπαστε, Αντώνη, τι άλλο να πούμε...Καλή Ανάσταση σε όλους, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για τον καθένα:)

kyriaz είπε...

Καλήν Ανάσταση λοιπόν-όποιο νόημα έχει αυτό για σένα...

david santos είπε...

Hello, Títtota!
Thanks for you work and have a good weekend and happy easter.

alektor είπε...

Τίποτα δεν πάει χαμένο
που λέει ο λόγος

Ούτε ένας θάνατος χωρίς ανάσταση

(Εμείς πάντως στο μέρος μας
τα τελευταία χρόνια κάνουμε ελλείψει ιδιωτικού ιερέως,
την ανάσταση στις 10.00 μμ
Έπειτα απολαμβάνουμε σαδιστικά
μετά ηδονικών θορύβων
τη μαγειρίτσα
εις βάρος της γουργουρίζουσας
κοιλίας των ευσεβών συναδέλφων)

Ακριβέ μας Τίποτα
φιλιά και ευχές
ίσα που προλαβαίνω
να βάλω τα καλά μου