Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Του θαλάμου 11



Στον καθένα θα μπορούσε να συμβεί. Στον καθένα. Μια στιγμή σταματά ο νους τ’ ανθρώπου και μπερδεύεται. Κι αντί για φρένο πατάει γκάζι. Και να την η καραμπόλα. Στον καθένα θα μπορούσε να συμβεί. Ψέματα; Αλλά ψάχνουν αφορμή. Χρόνια τώρα. Είσαι μεγάλος κι είσαι μεγάλος κι είν’ επικίνδυνο. Και τι να κάνω δηλαδή; Να κλειστώ σπίτι, να πίνω χαμομήλι γιατί έτσι κάνουν όλοι; Τ’ αποφάσισαν πως πρέπει να πεθάνω. Γιατί με κουβάλησαν εδώ νομίζεις; Τίποτα δεν έχω, κάτι ψιλά μονάχα. Για να μπω στο κλίμα με κουβάλησαν. Τους βλέπεις τριγύρω; Μυρίζει θάνατο εδώ μέσα. Μα εγώ έχω ζωή μέσα μου ακόμα. Έχω ζωή. Βιάζονται να με πεθάνουν. Με τα χρόνια τον μετράνε το θάνατο αυτοί. Του ’22 είσαι; Πέθανες. Εγώ πάλι το θάνατο τον μετράω με τις φλυτζάνες τα χαμομήλια και τις πόκες της ανημπόριας στους καφενέδες της γειτονιάς. Κι ακόμη δεν ήρθε η ώρα μου. Έτσι πες τους. Στο τιμόνι πάνω θα πεθάνω, πες τους. Και μη με ζορίζουνε πολύ, πες τους, μην τολμήσουν να μου πάρουν τ’ αυτοκίνητο, γιατί δεν το ‘χω σε τίποτα να ξαναμπερδέψω το γκάζι με το φρένο. Κι εκεί να δεις καραμπόλα.

Πίνακας: Κώστας Παπανικολάου, Οδηγός, μικτή τεχνική σε μουσαμά.

22 σχόλια:

angeliki marinou είπε...

Θυμήθηκα έναν παππού (του '21) που όταν δεν του ανανέωσαν την άδεια - δεν έπιανε πια το λάδωμα - αποτραβήχτηκε σπίτι, μέσα σε έναν χρόνο πέθανε.

Πολλοί βέβαια συνάνθρωποί μας από την άλλη ίσως να την γλίτωσαν στο δρόμο από του χάρου τα δόντια, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις....

oh whatever

quartier libre είπε...

στο χω ξαναπει.
παίρνεις το καθημερινό,
το μπορεί, άσχημο,
το μπορεί, κακό,
το μπορεί, επικίνδυνο
το μπορεί, μικρό
ή θλιβερό ή αγαπησιάρικο ή επώδυνο ή... ή..., και το φτιάχνεις
πεζοτράγουδο.
μικρό, λυτρωτικό ποίημα.

Nomad είπε...

Εχοντας κινδυνέψει να σκοτωθώ απο τον εν λόγω που περιγράφεις και γλιτώσει, τον σέβομαι, τον εκτιμώ, τον κατανοώ, αλλά θα προτιμούσα να του προσλάβει κάποιος έναν οδηγό. Αν και το ποιντ σου είναι άλλο.
Παντως μου θύμισες τον Σωφέρ της κ.Ντεζι

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ είπε...

Εγώ θα πιω καφέ μαζί του. Κι αν μετά θέλει να διασχίσουμε το Μεξικό μ' ένα ανοιχτό αυτοκίνητο, αυτός θα οδηγάει κι εγώ θα χαζεύω κάκτους και φίδια της ερήμου................. Μ' αρέσουν τα κείμενά σου. Χάρη στη sylfaen σε γνώρισα και της είμαι ευγνώμων.

Ανώνυμος είπε...

τον παππουλη μου μου θυμισες...

τον οποιο λατρευω....

και ζει ακομα,κι οδηγει...και δεν πεθαινει...

ο θαλαμος 11 τα σπαει....

Aντώνης είπε...

Road movie εξάλλου δεν είναι η ζωή;

alektor είπε...

μήνες έχεις που περπατάς
τ' άσπρα σκαλιά του παράδεισου

ένα σενάριο αιωνιότητας θανάτου
έχω να σου πω, θάνατος είν' η λέξη
μα κι αθάνατος ο φόβος του
εσύ κι εγώ κι όσοι μετά
αγνοώντας το εσώκλειστο περιεχόμενο
διαβάζουμε διευθύνσεις

Ανώνυμος είπε...

ha8ikes.
allaxe orofo, pteryga something na se lamvanw.

Credit είπε...

Ήμουν πρόσφατα σε νοσοκομείο για τον πατέρα μου και ήταν κάποιος του ΄23 κάπως έτσι. Φλέρταρε τη νοσοκόμα, μια νεαρή μελαχρινή: Δεν υπάρχει κανένα φάρμακο να μου το βάλεις με ένεση κούκλα; Όλα χάπια είναι;

david santos είπε...

Hi Tipota.
Nice car. thank you.
have a good weekend

admin είπε...

Πολύσποντη καραμπόλα. Γεια σου τίποτα. Θαλαμηπόλος ε; Μετρησα τη ζωή μου σε κουταλιές καφε λέει ο ποιητής (η κάπως έτσι).Την ξέρω την σκοτεινή προπαίδεια των σταγονων του ορού..Μην ξεχνας όμως.Ο ουρανός πεισματάρης. Γαλάζιος

Γουφ είπε...

Προς πάντα ενδιαφερόμενον

ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΛΙΚΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ

και οποιος καταλαβε, καταλαβε.

Ούφιασα πιά!

rip1708 είπε...

"μα εγω γουσταρω να τελειωσω στο γλιστριμα μιας στροφης"..καλα ταξιδια να εχεις :)

antigonos είπε...

Τι θα γίνει αν κανείς μπερδέψει το γκάζι με το φρένο; Ωραίο θέμα για θεατρικό;)

Ανώνυμος είπε...

οδοκαθαριστής

maya είπε...

ξέρω γιαγιά φίλης μου που της ανανέωσαν (χωρίς λάδωμα!) το δίπλωμα και είναι 91.

ελάτε τώρα!
τι ρεφλέξ έχεις στα 91? όσο καλός οδηγός και να είσαι!

με τρομάζει. ειδικά οι καλοί οδηγοί, μεγαλώνοντας δεν καταλαβαίνουν οτι δεν τόχουν πια.

και κυκλοφορούν ανάμεσα μας.

εγώ την περασμένη βδομάδα αποφάσισα να δώσω την μηχανή μου. ένας λόγος ήταν αυτός.

πολύχρωμη καλησπέρα
:)

Weaver είπε...

μετωπική σύγκρουση με το μαύρο απόλυτο.
Την καλημέρα μου

Ανώνυμος είπε...

εχω ενα αυτοκινητο πολυ σεξι
καθε φορα που εμφανιζομαι με αυτο γυρνανε τα ματια με αποστροφη,ομως εγω γελαω μα τα απαισια σπιτια τους και τα σουπερ αμαξια παρκαρισμενα απ εξω να γυαλιζουν απο τσαμπουκαλεμενους αντρες ..κι οι μερσεντες εχουν μεσα τις πιο φτηνες μουσικές σε χαι στερεα..ειναι να γελας ενω ολοι γελανε με σενα..

ceralex είπε...

Με τα χρόνια τον μετράνε το θάνατο αυτοί...

Έτσι ακριβώς...μια μερα σαν κι αυτή έπαψα να πιστεύω στους ανθρώπους...

Στον καθένα μπορούσε να συμβεί...
Στον καθένα...

Ανώνυμος είπε...

Ο αυτικίνητος θάνατος.

Ανώνυμος είπε...

Ο αυτοκίνητος θάνατος.

Τίποτα είπε...

Να είστε όλοι καλά στην υγεία σας. Όλα τα άλλα βρίσκονται. Σας ευχαριστώ.