Πέτρου Ράλλη και Αγίας Άννης

Κόκκινο φανάρι, Πέτρου Ράλλη και Αγίας Άννης, σταυροδρόμι, η ώρα νωρίς του μεροκάματου, η ώρα αργά της κραιπάλης, Πέτρου Ράλλη και Αγίας Άννης, σταυροδρόμι, σβινίζουν τροχοφόρα στο κόκκινο φανάρι, σβινίζουν και δεν έχεις πια πατέρα, στραβή τραγιάσκα σταυρού μεροκάματο του εργοστάσιου του κορδελιού και του μηχανουργείου ένας πήγαινε, του τζόγου της κραιπάλης των φαναριών των κόκκινων ένας ερχόταν, ένας έβλεπε, ένας όχι, ένας σταυρός, ένας στραβός, σβινίζουν τροχοφόρα, κερδίζει ο στραβός, πες πως δεν υπάρχεις πια, ένας σκοτώνεται, εσύ πεθαίνεις, Πέτρου Ράλλη και Αγίας Άννης, κόκκινο φανάρι, ώρα μηδέν. Τώρα σύρριζα στους τοίχους, σβινίζει τροχοφόρο η ζωή, σύρριζα εσύ στους τοίχους σύρριζα, δεν έχει ο φόβος λογική, στην ξερίζωσε ένα κόκκινο φανάρι, πες πως δεν υπάρχεις πια, σταυρός εσύ, στραβός εσύ, κερδίζει ο στραβός που τα χάνει. Όλα. Στοπ.

Πίνακας, Βλάσης Κανιάρης, Τιμής ένεκεν στους δρόμους της Αθήνας