Πέντε σε...ένα
-μίλα μου για σένα
-φοβάμαι
-τι;
-πως θα με μάθεις
-μα θέλω να σε μάθω, δεν καταλαβαίνεις; ΘΕΛΩ να σε μάθω
-δε θα άντεχες να με μάθεις…ούτε κι εγώ με αντέχω
-μη στρέφεις το πρόσωπό σου…μίλα μου…
-ωραία, λοιπόν. έχω σκοτώσει
-συνέχισε
-έχω σκοτώσει
-συνέχισε
-έχω σκοτώσει
-συνέχισε
-έχω σκοτώσει
-επιτέλους, ποιον;
-εμένα.
Η σκυτάλη (διαβάζεται σκυτάλη, όχι μπούμεραγκ) στους:
- aντωνης http://rimeimprovvisate.blogspot.com
- identitycafe http://identitycafe.blogspot.com
- ector p http://efesiws.blogspot.com
- χαρυβδιςς http://xaryvdiss.blogspot.com
- τυχάρπαστος http://tyharpastos.blogspot.com
18 σχόλια:
Πιο μεγάλη η διαδρομή
από το κάτι στο τίποτα
παρά από το κάτι στα πάντα...
(Εύσχημος τρόπος με πέντε πυροβολισμούς
ν' απαλλαχτείς από τις 5 ερωτήσεις...)
Μη με μαλώνεις...
Είδες βρε κουτό; Δεν ήταν τίποτα...
;-)
helix,
Τίποτα...κυριολεκτικά:)
Εσύ το έγραψες και εγώ το διάβασα. Τουτέστιν είσαι ένας μανιακός και κατα συρροήν δολοφόνος. Κάθε αναγνώστης του πέντε σε ένα είναι μελλοθάνατος.
Μεγάλο το κρίμα μου...:)
επιτέλους αλήθεια!
Μας έψαξαν στο τελωνείο: ευτυχώς δε βρήκαν τίποτα, δεν είχαμε άλλωστε αι κάτι για να βρουν. Οι μπάτσοι στο δρόμο μας έκαναν έλεγχο: τίποτα κι εκεί. Οι τσέπες μας άδειες, ούτε μολότοφ ούτε χαρτιά. Μας πήραν στο τμήμα για αναγνώριση. Δεν έκαναν τίποτα, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων ζούσαμε τη ζωή μας, πετούσαμε τους χαρταετούς μας. Για τα παιδιά μας δεν έχουμε ν' αφήσουμε τίποτα... εκτός από μερικούς στίχους. Αμελητέους.
Τίποτα.
.
.
.
θα μπορουσε να είναι και
...
αλλά εγώ το θέλω
.
.
.
σαν από κάθε .
να ξεκινά ή να τελειώνει κάτι
φιλώ σε!
Τα διάβασα όλα καθυστερημένα. Το προβλέψιμο μου άρεσε πολύ. Τα πέντε σου σημεία σε ένα με τρόμαξαν λίγο.
όχι, απλά σε μια φίλη...
χαιρετώ.
Θεώρησε με ανεπαρκή στην σκυταλοδρομία...Να είσαι καλά. Σε χαιρετώ. Κράτα το χέρι μου σφιχτά σε όλες τις δια-δηλώσεις. Σε περιμένει επιπλέον απάντηση στην δική μου Ανδρομέδα...Κάνε μια ακόμα επίσκεψη στον πλανήτη μου
@ ioeu
Η ζωή της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη, πάντως, είναι αφορμή για ποίημα:)
@ el-bard
Τι σχόλιο! Σ’ ευχαριστώ:)
@ Πυθία,
για μένα το . είναι οριστικό και αμετάκλητο.
Το … σηκώνει ακόμη κουβέντα, σα να λέει: πείσε με πως δεν είναι έτσι:)
@ herinna,
Κι εμένα με τρομάζουν τα πέντε.
@ Αντώνη,
Σεβαστή η απόφασή σου. Τον πλανήτη σου θα τον επισκέπτομαι, ακόμη κι όποτε ξεχνάς να το κάνεις εσύ:)
Mou arese poly pou grafeis pws eimaste dolofonoi tou eaytou mas...autokatastrofikh anthrwpinh fysh...Olh mera skeftomai ti tha grapsw apo thn prosklhsh sou...
Γράψε ό,τι θέλεις. Όπως κάνεις πάντα, όπως κάνουμε πάντα. Ακόμη και στις παραγγελιές τα καταφέρνουμε και ξεγλιστράμε, αν θέλουμε:)
Κι επίσης χρωστάς λίγο ακόμη από Βερολίνο. Το υποσχέθηκες:)
Τι ποτέ.
Welcome back, Καιρέ μας:))
όχι! δεν σκότωσες εσένα...
Δημοσίευση σχολίου