Του θαλάμου 3
Και πήγανε οι πρόβες μου χαμένες. Όλα κανονισμένα τα είχα. Τα μάτια καρφωμένα στα μάτια του. Μόνο. Και τα λόγια και οι παύσεις προβαρισμένα κι αυτά στην εντέλεια. Όλα στη θέση τους. Κι όλα καλά. Κι έφτασε ένα ξύσιμο να τα τινάξει όλα στον αέρα. Ανέτοιμο με τσάκωσε ο αυτοσχεδιασμός του. Δεν το ‘χα στο σενάριο αυτό. Τα μάτια μου αδοκίμαστα παρά τις δοκιμές βρεθήκανε κι αμέσως ξεστρατίσανε κι άρχισαν να ξερνάνε. Οι προδότες. Πόσο πολύ λυπάμαι, που έχασε τη ζωή του, λένε. Και πόσο χαίρομαι που δεν είμαι στη θέση του, λένε. Και πόση ανακούφιση νοιώθω, που δεν είναι κανείς απέναντί μου, να προσπαθεί να με πείσει πως τίποτα δεν άλλαξε, λένε. Όλα τα λένε κι όλα τα κατάλαβε και πήγαν τόσες πρόβες στράφι. Για ένα ξύσιμο. Και τώρα τι να πω, που περιμένει να μιλήσω; Να πω τι για να γεμίσω το κενό; Και πώς με λόγια τα μάτια μου να βγάλω ψεύτες; Είναι κι εκείνος ο ορός που σιγοστάζει. Με εμποδίζει να συγκεντρωθώ. Δεν έχει ο θάλαμος υποβολέα; Κανείς δεν είναι να με διώξει από δω; Αμέσως πρέπει. Τώρα. Προτού τα μάτια μου μιλήσουν για το χέρι μου και πόσο τυχερός είμαι που το ‘χω. Κι ας με τρώει.
Πίνακας: Ευαγγελία Πίτσου, άτιτλο
5 σχόλια:
Δε χρειάζεται σενάριο, Τίποτα. Καινου΄ριος αυτοσχεδιασμός χρειάζεται και νέα προοπτική στο όραμα της πρόβας. Προσπάθειες συνεχείς και νέοι αυτοσχεδιαμσοί είναι η ζωή μας όλη.
μα, αυτή ίσα-ίσα, θαρρώ, είναι η ομορφιά του αγώνα!
ζωή, όχι ίσια-ευθεία-επίπεδη επιφάνεια,
μα όμορφοι, γελαστοί λόφοι,
και κορφές τραχειές, που προσπαθείς με κόπο να φτάσεις, και βάραθρα, χαντάκια, γκρεμνοί, να μην τσακιστείς, και άλλοτε έρημος - όπου, αν δεν γοητευθείς, κι αν δεν την ερωτευθείς, κινδυνεύεις, κι αλλού κοιλάδες εύφορες, κι εκείνο το ατέλειωτο, όμορφο γαλάζιο σου, και πάνω, κάτω, και πάλι πάνω, και ξανά κάτω,
μην αυτή δεν είναι η ομορφιά;
να ξέρεις πως παλεύεις να νικήσεις;
και μην, εκ των προτέρων, δεν το γνωρίζεις;!
νικητής είσαι.
Γι' αυτό δεν μπορώ τα νοσοκομεία, τα γηροκομεία, τα ψυχιατρεία, τις φυλακές, την τρέλλα μου μεσα....
Συσωρευμένος ανθρώπινος πόνος και νεκρά όνειρα και ελπίδες...
Με πρόλαβε ο δείμος του πολίτη...
Καλοί μου φίλοι, μια χαρά τα λέτε εσείς κι ευχαριστώ σας. Μα δεν τα κατάφερα καθόλου καλά σ' αυτό το 3. Δεν έχει νόημα να εξηγήσω τι προσπάθησα να γράψω. Σημασία έχει πως δεν το έγραψα. Ας πρόσεχα. Χαιρετώ σας με την απειλή πως θα ξαναπροσπαθήσω. :)
Δημοσίευση σχολίου