Εκ της αστυνομίας
Δεν επιτρέπεται, κυρία μου, την πλησίασε με την πρέπουσα ευγένεια ο υπάλληλος και, με την πρέπουσα ένταση στη φωνή, της υπέδειξε με την πρέπουσα κίνηση την πινακίδα που δέσποζε στον τοίχο. Για τους άλλους δέσποζε, γιατί εμείς ούτε που την είχαμε προσέξει ως τότε. Δεν επιτρέπεται, Αντιγόνη μου, εκ της αστυνομίας, της διάβασα και σταμάτησα μαλακά την κίνησή της, υπακούοντας στην εξ απαλών ονύχων συνήθειά μου να υπακούω. Εκ της αστυνομίας; Εκ της αστυνομίας; Άστραψε και βρόντησε κι ορμώντας άνοιξε το καπάκι πριν ο είμαστε εδώ για να σας προστατέψουμε από τη θλίψη σας υπάλληλος την προλάβει. Πρόβαλε η μάνα, ένα μικρό-μικρό ανθρωπάκι άσπρο, κάτασπρο, με τα χέρια ήσυχα σταυρωμένα στο στήθος, πρόβαλε η μάνα, σκέτη Ανθούλα πια κι όχι η Ντουρανθούλαινα που ήξερα, μάνα μου, φώναξε η Αντιγόνη, μάνα μου, τι δουλειά έχει με σένα η αστυνομία μάνα μου, τι δουλειά έχει με τους δικούς μας ανθρώπους η αστυνομία, με κάρφωσε με το βλέμμα της, τι ξέρει για σένα η αστυνομία, τι ξέρει, έπιασε το θρήνο η Αντιγόνη και χάιδευε και φιλούσε κι άγγιζε αχόρταγα ό,τι είχε απομείνει από τη μάνα μας τη Ντουρανθούλαινα, πώς να σε διώξω μου ζητάνε, έτσι σαν ξένη, μάνα μου, πώς; Φιλούσε και ξαναφιλούσε το υγραμένο κάτασπρο δέρμα και της μιλούσε και της διηγούνταν και της μιλούσε και τη φιλούσε και της διηγούνταν κι εγώ στεκόμουν παραδίπλα, παραδίπλα στεκόμουν, όσο τα απρεπή εκ της αστυνομίας πρέποντα η Αντιγόνη στη μάνα μας έπραττε, υπακούοντας στην εξ απαλών ονύχων συνήθειά μου να υπακούω.
Πίνακας: Έκτωρ Δούκας, Μάνα Με Δυο Παιδιά, λάδι σε μουσαμά.
Πίνακας: Έκτωρ Δούκας, Μάνα Με Δυο Παιδιά, λάδι σε μουσαμά.
39 σχόλια:
Καλησπέρα αγαπητό Τίποτα.
Καλησπέρα, Τειρεσία καλέ. Πάλι εδώ κι εγώ. Χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω.
κι εγώ εδω παρα δίπλα στεκόμουν και κοίταζα, μόνο κοίταζα καλό μου τίποτα...
φιλί, χαρά που είσαι εδώ!
Τι γράφεις πουλί μου
με ποιο ράμφος που τρέμει,ε;
εδώ είμαι.
ακίνητη.
Μού 'λειψες...
Aντε καλον χειμόνα !
Εστω και με την αδεια της αστυνομίας.
Βλέπω πάλι η πένα-πληκτρολόγιο πήρα φωτιά.
"Δεν έχει τίποτα να δείτε πια" μας είπαν. "Διαλυθείτε ησύχως".
Δεν κουνήθηκε ούτε ένας μας.
Καλώς σε ξαναβρήκα.
Καλώς ήρθες.
Και τι δυνατή επιστροφή!
Yπήκοος κι εγώ. Γεια σου τίποτα
Πρόταση συνεργασίας για τη συγγραφή ενός βιβλίου.
O Αrtbomber σε προσκαλεί να συμμετάσχεις σε μια πρωτότυπη εκδοτική προσπάθεια.
Επειδή θέλει να αποτελέσει την ουσιαστική εναλλακτική πρόταση τέχνης και τον πολύτιμο συνεργάτη κάθε νέου καλλιτέχνη που πλέον δεν θα χρειάζεται «καλές δημόσιες σχέσεις» για να αναδείξει το ταλέντο του.
Επειδή πιστεύει ότι ο μοναδικός κριτής ενός λογοτεχνήματος είναι και πρέπει να είναι ο αναγνώστης και όχι ο reader-υπάλληλος μιας εταιρείας
Ο Artbomber αναζητά 30 bloggers – συγγραφείς για μια πρωτότυπη εκδοτική προσπάθεια.
Αν σ’ ενδιαφέρει να συμμετάσχεις, στείλε e-mail στο info@artbomber.com για να σου αποσταλεί ενημερωτικό κείμενο με λεπτομέρειες και οδηγίες συνεργασίας.
Artbomber.com
Το site των δημιουργών.
ωραίο κείμενο,
καλησπέρα.
:)
Ακαταπόνητες οι Αντιγόνες. Τις θαυμάζω!
Ωρες, ώρες συλλογίζομαι πως δεν είναι το τραγικό πρόσωπο η Αντιγόνη, η όποια "Αντιγόνη" ...
Αυτή δεν έχει "εσωτερική" σύγκρουση , έχει εξωτερική, σύγκρουση με το Νόμο. Με τη συνείδησή της είναι εν τάξει...
Τα τραγικά πρόσωπα είμαστε οι άλλοι . Που γνωρίζουμε την ηθική τάξη , αλλά δεν τολμούμε να πούμε όχι στο "θετό" δίκαιο. Εμείς , οι δορυφόροι του Κρέοντα (άλλο ένα τραγικό πρόσωπο , που αδικεί η τραγωδία. - Ο κυβερνήτης που πρέπει να καταπατήσει την ηθική τάξη για να σώσει την πόλη)
Έρρωσο...
Καλησπέρα! Διάβασα μερικά κείμενα σου και χαίρομαι που σε βρήκα κύριε τίποτα. Πιο πολύ από όλα μου αρέσει το ότι δεν το πουλάς αυτό που γράφεις, δεν είναι δήθεν λογοτεχνικό...
χαίρομαι που είσαι εδώ Τίποτα και γράφεις αυτά που γράφεις και τα διαβάζω και μετά κάθομαι και τα σκέφτομαι και καπνίζω μπροστά από τα κειμενά σου αλλά φυσάω αλλού τον καπνό να μην σου τα πνίξω στις κάπνες μου΄...
Πάλι πάιζεις με τους μύθους χωρίς να τους προδίδεις, πηγαίνοντας κι εσύ κι αυτοί παραπέρα. Να 'σαι καλά.
[Παρεμπιπτόντως επέστρεψα.]
έπεσε ένα φτερό σου στο μπαλκόνιμου..
το έχω φυλάξει...ευχαριστώ
πολύ δυνατό...χαίρομαι που σε βρήκα!
"...πάντα νικά στο τέλος η αστνομία..."
Ή μήπως όχι;
Δε ξέρω. Πάντως εμένα έτσι με βολεύει. Ρόδο ανάμεσα σε δύο γκρεμούς. Όμως δε γύρισα ποτέ να κοιτάξω κάτω. Κι ίσως απ'τη μια πλευρά να ήταν θάλασσα. Ίσως να σωνόμουν. Αλλά συνήθησα εδώ. Συνήθησα κι εμεινα καρφωμένη για πάντα εδώ, υπακούοντας στην εξ απαλών ονύχων συνήθειά μου να υπακούω...
Να'σαι καλά γι'αυτό το όμορφο παιχνίδι...
ομορφο κειμενο..προσεγμενο!!
ANTE, ΜΑΣ ΕΚΕΛΕΙΣΕ ΦΥΛΑΚΗ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΞΕΛΕΥΤΕΡΙΑ ΔΕ ΒΛΕΠΩ.
καληνύχτα
καλημέρα εκ της genna's
φιλί, λείπεις...
Μπρος στη χλωμάδα του δέρματος, πεθαίνει κάθε είδος υπακοής.
Και η Αντιγόνη, δεν απολογείται παρά μόνο στην μάνα της..
ANTE NA DOYME MEUAYRIO ME THN ISHMERIA UA GINEI TIPOTA?
Αμάν αυτοί οι μπάτσοι! Ανάλγητοι μια ζωή! Κουράγιο Αντιγόνη, ο Πολύδωρ - Κρέων μας εξέλειπε.
H ανυπακοή σε όλο της το μεγαλείο... εξ' απαλών ονύχων φυσικά... Kαλό μήνα...
επισης Χ,
καλον μηνα. Μπηκαμε στο φθινόπωρο...
Τί 'θελα και τό 'πα εκείνο το "μού 'λειψες"???
Μήνας πάει...
Μπαίνω και "σε ψάχνω" σχεδόν καθημερινά...
Εύχομαι να περνάς τόσο καλά, που δεν μένει χρόνος για εδώ!!!
Πολλά πολλά φιλιά!!!!!!!!!!
Ντουρανθούλαινα;;;;
You impress me :)
Τίποτα, έχεις γίνει όνομα και πράγμα τελευταία, γιατί;
Hello, may friend!
I passed to desire a good week to you.
Until always
@ nakupenda
μαλλον προκειται για ανθη ντατούρας
[ Ν τα ΤΟΥΡΑΝΘ ουλενα ]
οποτε ας περιμενουμε την επανεμφανιση του τιποτα μεταμορφωμενου
Κι εγώ χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω. "Άστραψε και βρόντησε κι ορμώντας άνοιξε το καπάκι πριν ο είμαστε εδώ για να σας προστατέψουμε από τη θλίψη σας υπάλληλος την προλάβει" Και γι' αυτά όχι που συμβαίνουν, αλλά που κάποιος μπορεί με τον τρόπο σου να τα αγγίξει που να μας αγγίζουν πάντα.
Ανυπομονώ για επανεμφάνιση.
Ελπίζω όλα να είναι καλά.
παρακαλώ σε
Φορές τον χάνω το δρόμο, φορές τον βρίσκω. Κι όσο πιο πολύ αργώ να τον βρω, τόσο πιο δύσκολο είναι να τον ξαναπάρω. Ευχαριστώ σας.
Δημοσίευση σχολίου