μπαμ
Κι έτσι ξεφούσκωσε και τούτο το μπαλόνι. Το είδαμε που ανέβαινε, ναι. Κόκκινο, ανέβαινε, και φανταχτερό. Ως πού θα φτάσει, λέγαμε, ως πού. Έφτασε. Ως που σταμάτησε το κλάμα του μωρού που τό ‘χασε, έφτασε. Πόσο, θα πεις, κρατά το κλάμα ενός μωρού για ένα μπαλόνι; Τόσο. Κι ως που το κοιτάζαμε, έφτασε. Πόσο, θα πεις, κρατάει ένα ξάφνιασμα; Τόσο. Μόνον. Ύστερα τίποτα. Ήσυχα θα ξεφούσκωσε φαντάζομαι, μπαμ δεν άκουσα.
47 σχόλια:
:)
καλησπέρα !
απο-υπολοποίηση ίσως ...
κάτι που δεν χαίρεσαι
και δεν σε πονάει πια
νομίζω διαλύεται ..
κόκκινο ε ?
χμμμ...
καλημέρα
:))))
Πολύ βαρύ. Απαισιόδοξο κατά βάθος πολύ.
Μου θύμισες ένα άλλο κόκκινο μπαλόνι-επίτρέψέ μου να στο αφήσω εδώ:
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ
Μετρά στιγμές ο ορός που στάζει-
σου έχει μελανιάσει η φλέβα.
Η κλίνη σου να πλέει μοιάζει
σε μαύρα ύδατα-κατέβα!
Το χέρι σου μες στο δικό μου.
Δεν ξέρω τι να πω-σωπαίνω.
Στο μάκρος έπειτα του δρόμου
χωρίς το χέρι θα πηγαίνω.
Απέναντι μια μάνα λιώνει,
ο χάρος γύρω της καλπάζει-
με λόγια πίσω ο γιος τον σπρώχνει:
«καλά θα γίνεις, μη σε νοιάζει.»
«Τι θα μπορούσα,πες ,να κάνω
για να μη νιώθεις τόσο μόνη;...»
«Φέρε μου πριν κι εγώ πεθάνω
μόνο ένα κόκκινο μπαλόνι.»
...................................
Έξω απ’ το νοσοκομείο-
χωρίς πνοή πώς το φουσκώνω...
Ίσως με πάρουν για γελοίο-
μ’ αδιαφορώ και το υψώνω.
Γελάς .Μου λες: «Να μου το δέσεις
στου κρεβατιού το κεφαλάρι».
Να φύγεις έτσι θα μπορέσεις
από το μαύρο καβαλάρη;...
...................................
Μπαλόνι κόκκινο, αφήσου
ψηλά να πας στον ουρανό της
και αν τη βρεις εκεί,ορκίσου
να τρυπηθείς απ’ το φτερό της
κόκκινο χιόνι να γυρίσεις
κάτω και γύρω μου κι εντός μου
κι απ’ το φτερό της να χιονίσεις
αίμα ως τα πέρατα του κόσμου.
Χαίρομαι πολύ που σε διαβάζω,Τίποτα...
Γειά σας.
:)
Πόσο θλιβερό αλήθεια ενα ξεφούσκωτο-σκασμένο μπαλόνι... Κρίμα οι ανάσες που χρειάστηκαν για να πάρει ζωή και ν' ανέβει ψηλά ...
Τελικά τα μπαλόνια για αυτό το λόγο υπάρχουν.
Να ξεφεύγουν απο το χέρι μας, να τα κοιτάμε να απομακρύνονται στεναχωρημένοι πολύ που δεν τα έχουμε πλέον, το μυαλό μας, με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, να μας δείχνει ότι ένα απλό μπαλόνι είναι και υπάρχουν και άλλα πολλά μπαλόνια δίπλα μας και στο τέλος λόγω απόστασης, να αναρωτιόμαστε άν έσκασαν και το θόρυβο που έκαναν...
Φαντάσου έναν ουρανό γεμάτο απο φευγάτα,πολύχρωμα, μπαλόνια...
Τελικά δεν θα μας έκαναν και τόσο εντύπωση.
Καλώς σε βρήκα :)
miss you
Είναι αργά να πάρουμε για το μωρό άλλο μπαλόνι;
Μπαμ!! Προτιμότερο είναι να το ακούς να σκάει, παρά να το βλέπεις να ξεφουσκώνει.
Σε διαβάζω καιρό
Δεν είχα τι να πω μιλούσες εσύ για μένα
Γιατί μωρέ σταμάτησες;
Η φωτογραφία σου για τον Σταθμό των Αγίων Θεοδώρων βρήκε τον δρόμο της. Εσύ;
Της Σταυροπροσκυνήσεως
με αγάπη
ο ίδιος
Γιατί αργείς τόσο? (γαμώτο!)
@
ο. κ.
ξεκουράστηκες...
μην εγκαταλείπεις !
:)
Ακριβοθώρητο Τίποτα,
που βρίσκεσαι?
Εγώ λέω να το ξαναφουσκώσεις.. Καθώς μετέφερε κι υπέφερε... κόσμο/Αερόστατο γαρ και ουχί μπαλόνι. Είχε ωραία θέα απο κει πάνω
Φλήναφος
πόσα μάτια αλήθεια, πιθανόν να κοιτάζουν ένα μπαλόνι σαν πετάει, και πόσα λίγα ένα αεροπλάνο που περνά.
Απουσίες...
pe8ane
geia xara sas
magkes
amolate
d_i_p
erwthsh asxetou pou apla eixe entopisei thn omorfia sta keimena aytou tou site: ti sxesh exei o d_i_p me thn/ton syggrafea? kai giati h enhmerwsh pou pareixe (h opoia de mou fainetai aksiopisth) mou fernei emeto, poso mallon se kapoious monimous anagnwstes kai pithanws gnwstous-filous..
gia ton emto sas kyrie... epishs ouden, alla opoia evlogia kai xarisma na entopizete thn omorfia!
mono pou th 8elete sth gyala :(
d_i_p
ολα ενταξει λοιπόν. καλό μου τίποτα. Ολα εντάξει.
雙眼皮 新彩整形
大陸新娘 高雄租車
中秋禮盒 肉毒桿菌
瑜珈教室 高雄旅遊
保健食品 乳酪蛋糕
台中住宿 墾丁旅遊
整形外科 首頁科技
電波拉皮 歐化廚具
外籍新娘 果凍矽膠
流行服飾 室內設計
汽車旅館 日光花園
法拍屋 隔熱紙
保健食品 乳酪蛋糕
流行服飾 室內設計
汽車旅館 日光花園
法拍屋 隔熱紙
台中住宿 墾丁旅遊
整形外科 首頁科技
電波拉皮 歐化廚具
外籍新娘 果凍矽膠
Κάτω από αυτά τα κινέζικα, ήρθα να χαιρετήσω.
syggnwmh poy rwtaw etsi "xyma".. alla, to atomo pou egrafe ola afta ta dynata pragmata, exei fygei ap th zwh...?
Δεν νομίζω πως έχει φύγει από τη ζωή. Απλά μάς βαρέθηκε και έφυγε από την διαδυκτιακή ζωή. Η εν λόγω ψυχή μού στάθηκε διαδυκτιακώς σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου και ύστερα την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια αφαιρώντας μου την ευκαιρία να πω μαζί με το ευχαριστώ ότι έχω ακόμη μεγάλη ανάγκη τους φίλους.
kalhmera.. fxaristw gia thn apanthsh.. to mono pou mporoume -kai ofeiloume kata th gnwmh mou- na kanoume einai na sevastoume thn apofash afth.. afou einai kala (toulaxiston etsi elpizoume)isws den exei pia thn anagkh na anakyklwnei ta synais8hmata pou prokyptoun apo th syggrafh olwn aftwn..
de lew, sigoura gia kapoious apo esas (k de lew "emas" giati egw molis x8es anakalypsa afto to blog) sas "sta8hke" se dyskoles stigmes.. skefteite omws oti isws na katafere na vgei apo to psyxologiko adie3odo pou gennouse thn anaggh na grafei..
isws na exei alla3ei stratopedo kai na einai m' aftous p zoun omorfa, eftyxismenoi.. makari..
Το σίγουρο είναι πως μού λείπει. Ανταπαντά: "Κι έτσι ξεφούσκωσε και τούτο το μπαλόνι.".
@
σβύσε, ψυχούλα μου, τα κινέζικα
και μίλα
πού και πού... :)
Ίσως πάλι το "κόκκινο μπαλόνι" που ξεφούσκωσε να αναφέρεται απλώς και μόνο στην υποτιθέμενη συγγραφική ικανότητα του ιδιοκτήτη του, που ξεφούσκωσε κι αυτή ήσυχα-ήσυχα. Και βρήκε το μπλογκάκι το τέλος που του έπρεπε εξ αρχής. Από το τίποτα στο τίποτα.
"Μπαμ δεν άκουσα"... Δεν εμπιστεύομαι, λοιπόν, την ανώνυμη κρίση σου ανώνυμη φωνή. Κι επειδή καταλαβαινόμαστε νομίζω, ακόμη κι αν εστέρεψε δήθεν, μια φιλία δεν καταργείται, επ' ουδενί. Εύχομαι καλές γιορτές. Κι ελπίζω πως με το ξαναστόλισμα του δέντρου κάτι θα παιχτεί ιδιαιτέρως. Ο ίδιος.
@
νιώθω άβολα,
που παίρνω το λόγο ενώ
ο σπιτονοικοκύρης απουσιάζει.
δεν γίνεται όμως ν' αφίνουμε, αδέσποτη την ΑΝΩΝΥΜΗ κακότητα,
τη θρασύτητα, την ξεδιαντροπιά και την ηλιθιότητα
να θίγουν ανθρώπους και
να βρωμίζουν το διαδίκτυο...
(αν υποθέσουμε ότι μιά ηλιθία κρίση μπορεί στ' αλήθεια να θίξει άνθρωπο...)
το αν αντιλαμβάνεστε ή όχι,
cher anonyme, ένα κείμενο για παράδειγμα,
είναι αποκλειστικά
πρόβλημα του δικού σας μυαλού
και ευθύνη δική σας.
κανείς δεν σας ρώτησε,
μήτε κανείς χρειάστηκε την κριτική σας ΑΝΩΝΥΜΗ άποψη.
χαρίστε μας πρώτα,
σ' αυτόν εδώ τον κύκλο,
το πολύτιμο ονοματάκι σας
και κατόπιν διατυπώστε
την κακιούλα ή τη ζήλεια ή εν πάσει περιπτώσει, την καλοήθειά σας.
ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΥΒΡΙΣΤΕΣ
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΕΣ.
ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥς ΠΑΡΑΒΑΙΝΕΙ,
ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΕΚΔΙΩΧΘΕΙ.
αγαπητέ ΑΝΩΝΥΜΕ,
αν επιθυμείτε να συνεχίσετε
-πράγμα που δεν συνιστώ...-
ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ
ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΩ
ΚΙ ΑΠ' ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΝΑΚΙ.
'Οχι quartier libre, δεν νομίζω πως η συγκεκριμένη ανώνυμη φωνή ήταν πικρή. Καλή συνέχεια.
Υ.Γ. 'Εγραψα frent στη λεκτική επαλήθευση για να αφήσω αυτό το σχόλιο. Ο ίδιος.
@
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !
@Τίποτα
Χρόνια σου πολλά και καλή χρονιά!!!
Εύχομαι κάτι εντελώς εγωιστικό: Να ξανα"συναντηθούμε" εδώ! Δεν υπάρχουν πολλοί σαν εσένα...
@quartier libre
Καταλαβαίνω τον θυμό σου, κι έχω να προσθέσω ένα ώριμο, βαθυστόχαστο, κλπ, κλπ, σχόλιο:
Νά 'ταν η ζήλεια ψώρα...
Πολλά πολλά φιλιά to both!!!
Άσε τους να λένε...
Εσύ ξέρεις τι είσαι
Εσύ ξέρεις...
Μην σταματάς. Αυτή είναι η ευτυχία σου και η δυστυχια σου μαζι. Μην σταματάς. Άσε τα παιχνίδια. Μην προσπαθείς να ξεφύγεις. Άσε τα παιχνίδια.
Άσε τα παιχνίδια. Ξέρεις εσύ.
Μια θαυμάστρια.
όλοι διαπλεκόμενοι είστε οι φούσκες του λυκόφως και του γιώργου μίχου
αντι-ακαδημία-ποιείν
τέλος στη βία/mantalena-parianos go home
ΚΙ έτσι μ' ένα κόκκινο μπαλόνι μας αποχαιρέτησες. Ήταν ωραίο το ταξίδι. Πόσο; Όσο κράτησε
το τίποτα δεν έφυγε απλά σας γράφει από το μπλοκ της τρελλής και κεινη όπως η ελληνίδα και η σοφούλα δουλεύουν για τον Λαμπράκη ίσως και για τον "κοσκωτά" βλέπετε οι εκδόσεις ελληνιστί χρειάζονται δυνατές πένες και δεν λέω τις ιταλικές ρωτήστε την ροδιά και το κουρδιστό πορτοκάλι ή μήπως τον Γιώργο Μίχο και τον Λιακόπουλο;
αναπάντητα ερωτήματα
Χαχα ωραίο το ανέκδοτο, γελάσαμε και σήμερα.
τελικα ο Γιωργος Μιχος κανει τις υποκλοπες τους εκβιασμους και τις κατασκοπιες.
κι όμως έκανε μπαμ!
ναι
Καλή χρονιά! Έλα πίσω και γράψε κάτι ακόμη.
Δεν περιμένουμε εδώ, αλλά περνάμε τακτικά, γράψε κάτι.
Δημοσίευση σχολίου