μπαμ

Κι έτσι ξεφούσκωσε και τούτο το μπαλόνι. Το είδαμε που ανέβαινε, ναι. Κόκκινο, ανέβαινε, και φανταχτερό. Ως πού θα φτάσει, λέγαμε, ως πού. Έφτασε. Ως που σταμάτησε το κλάμα του μωρού που τό ‘χασε, έφτασε. Πόσο, θα πεις, κρατά το κλάμα ενός μωρού για ένα μπαλόνι; Τόσο. Κι ως που το κοιτάζαμε, έφτασε. Πόσο, θα πεις, κρατάει ένα ξάφνιασμα; Τόσο. Μόνον. Ύστερα τίποτα. Ήσυχα θα ξεφούσκωσε φαντάζομαι, μπαμ δεν άκουσα.